تصویب قطعنامه شورای امنیت (1747) علیه فعالیت های هسته ای و موشکی ایران!
شورای امنیت با ۱۵ رای مثبت قطعنامه تحریم ایران (۱۷۴۷) را تصویب نمود.
پيش نويس اين قطعنامه هفتهي گذشته توسط پنج عضو دايم شوراي امنيت و آلمان مورد بازنگري قرار گرفت. اين قطعنامه بر اساس تحريمهاي اعلام شده در ماه دسامبر (متن اصلي)كه شامل ممنوعيت فروش مواد مرتبط با فعاليتهاي هستهيي و موشكي به ايران بود و ممنوعيت سفرهاي خارجي در خصوص مقامهاي ايراني مرتبط با فعاليتهاي هستهيي و موشكي و بلوكه كردن اموال خارجي آنها تدوين شده است. (ترجمه كامل قطعنامه ۱۷۳۷)
الحاقيهي قطعنامهي جديد شامل جزيياتي از مشوقهاي امنيتي، اقتصادي و ديپلماتيك ميباشد كه شش قدرت بينالمللي ژوئن گذشته به ايران براي كنارگذاشتن برنامههاي غنيسازي اورانيوم ارايه دادند. سه كشور غير عضو دائم شوراي امنيت شامل آفريقاي جنوبي، اندونزي و قطر نگراني و ترديد خود را نسبت به اين قطعنامه اعلام داشتند با اين حال به اين قطعنامه راي مثبت دادند. آفريقاي جنوبي كه اوايل دههي نود برنامههاي هستهيي خود را كنار گذاشت از حاميان سرسخت ايران در حق غنيسازي اورانيوم براي مقاصد صلحآميز بود. اندونزي و قطر نيز به اين قطعنامه با هدف عاري سازي خاورميانه از سلاحهاي هستهيي راي دادند كه البته گفته ميشود هدف اصلي آنها اسراييل تنها طرف در منطقه است كه داراي زرادخانههاي سلاحهاي هستهيي است.(اين موضوع در مقدمه قطعنامه ذكر شده است.)
قطعنامه ۱۷۴۷ شامل ممنوعیت صدور تسلیحات از ایران (نماينده آمريكا در شوراي امنيت اين قسمت از قطعنامه را بسيار مهم ارزيابي كرد و گفت كه با اين بند در واقع ارسال اسلحه به حزب الله لبنان - حماس در فلسطين سوريه و ديگر گروه هاي تروريستي متوقف مي شود.)درخواست از کشورها و سازمانهای بینالمللی برای متوقف ساختن اعطای وامهای جدید به ایران است.
نام 28 شرکت و فرد حقیقی نیز به فهرست افرادی که اموال و حسابهای بانکی آنان بواسطه ارتباط با برنامه هسته ای و موشکی ایران مشمول توقیف قرار می گیرد در لیست پیوست قطعنامه تازه گنجانده شده است.
در ادامه مطلب مي توانيد متن کامل قطعنامه ۱۷۴۷ و ترجمه كامل سخنراني آقاي متكي را ملاحظه نماييد.
Security Council 5647th Meeting (PM)
“The Security Council,
“Recalling the Statement of its President, S/PRST/2006/15, of 29 March 2006, and its resolution 1696 (2006) of 31 July 2006, and its resolution 1737 (2006) of 23 December 2006, and reaffirming their provisions,
“Reaffirming its commitment to the Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapons, the need for all States party to that Treaty to comply fully with all their obligations, and recalling the right of States parties, in conformity with articles I and II of that Treaty, to develop research, production and use of nuclear energy for peaceful purposes without discrimination,
“Recalling its serious concern over the reports of the IAEA Director General as set out in its resolutions 1696 (2006) and 1737 (2006),
“Recalling the latest report by the IAEA Director General (GOV/2007/8) of 22 February 2007 and deploring that, as indicated therein, Iran has failed to comply with resolution 1696 (2006) and resolution 1737 (2006),
“Emphasizing the importance of political and diplomatic efforts to find a negotiated solution guaranteeing that Iran’s nuclear programme is exclusively for peaceful purposes, and noting that such a solution would benefit nuclear non-proliferation elsewhere, and welcoming the continuing commitment of China, France, Germany, the Russian Federation, the United Kingdom and the United States, with the support of the European Union’s High Representative, to seek a negotiated solution,
“Recalling the resolution of the IAEA Board of Governors (GOV/2006/14), which states that a solution to the Iranian nuclear issue would contribute to global non-proliferation efforts and to realizing the objective of a Middle East free of weapons of mass destruction, including their means of delivery,
“Determined to give effect to its decisions by adopting appropriate measures to persuade Iran to comply with resolution 1696 (2006) and resolution 1737 (2006) and with the requirements of the IAEA, and also to constrain Iran’s development of sensitive technologies in support of its nuclear and missile programmes, until such time as the Security Council determines that the objectives of these resolutions have been met,
“Recalling the requirement on States to join in affording mutual assistance in carrying out the measures decided upon by the Security Council,
“Concerned by the proliferation risks presented by the Iranian nuclear programme and, in this context, by Iran’s continuing failure to meet the requirements of the IAEA Board of Governors and to comply with the provisions of Security Council resolutions 1696 (2006) and 1737 (2006), mindful of its primary responsibility under the Charter of the United Nations for the maintenance of international peace and security,
“Acting under Article 41 of Chapter VII of the Charter of the United Nations,
“1. Reaffirms that Iran shall without further delay take the steps required by the IAEA Board of Governors in its resolution GOV/2006/14, which are essential to build confidence in the exclusively peaceful purpose of its nuclear programme and to resolve outstanding questions and, in this context, affirms its decision that Iran shall without further delay take the steps required in paragraph 2 of resolution 1737 (2006);
“2. Calls upon all States also to exercise vigilance and restraint regarding the entry into or transit through their territories of individuals who are engaged in, directly associated with or providing support for Iran’s proliferation sensitive nuclear activities or for the development of nuclear weapon delivery systems, and decides in this regard that all States shall notify the Committee established pursuant to paragraph 18 of resolution 1737 (2006) (herein “the Committee”) of the entry into or transit through their territories of the persons designated in the Annex to resolution 1737 (2006) or Annex I to this resolution, as well as of additional persons designated by the Security Council or the Committee as being engaged in, directly associated with or providing support for Iran’s proliferation sensitive nuclear activities or for the development of nuclear weapon delivery systems, including through the involvement in procurement of the prohibited items, goods, equipment, materials and technology specified by and under the measures in paragraphs 3 and 4 of resolution 1737 (2006), except where such travel is for activities directly related to the items in subparagraphs 3 (b) (i) and (ii) of that resolution;
“3. Underlines that nothing in the above paragraph requires a State to refuse its own nationals entry into its territory, and that all States shall, in the implementation of the above paragraph, take into account humanitarian considerations, including religious obligations, as well as the necessity to meet the objectives of this resolution and resolution 1737 (2006), including where article XV of the IAEA Statute is engaged;
“4. Decides that the measures specified in paragraphs 12, 13, 14 and 15 of resolution 1737 (2006) shall apply also to the persons and entities listed in Annex I to this resolution;
“5. Decides that Iran shall not supply, sell or transfer directly or indirectly from its territory or by its nationals or using its flag vessels or aircraft any arms or related materiel, and that all States shall prohibit the procurement of such items from Iran by their nationals, or using their flag vessels or aircraft, and whether or not originating in the territory of Iran;
“6. Calls upon all States to exercise vigilance and restraint in the supply, sale or transfer directly or indirectly from their territories or by their nationals or using their flag vessels or aircraft of any battle tanks, armoured combat vehicles, large calibre artillery systems, combat aircraft, attack helicopters, warships, missiles or missile systems as defined for the purpose of the United Nations Register on Conventional Arms to Iran, and in the provision to Iran of any technical assistance or training, financial assistance, investment, brokering or other services, and the transfer of financial resources or services, related to the supply, sale, transfer, manufacture or use of such items in order to prevent a destabilising accumulation of arms;
“7. Calls upon all States and international financial institutions not to enter into new commitments for grants, financial assistance, and concessional loans, to the government of the Islamic Republic of Iran, except for humanitarian and developmental purposes;
“8. Calls upon all States to report to the Committee within 60 days of the adoption of this resolution on the steps they have taken with a view to implementing effectively paragraphs 2, 4, 5, 6 and 7 above;
“9. Expresses the conviction that the suspension set out in paragraph 2 of resolution 1737 (2006), as well as full, verified Iranian compliance with the requirements set out by the IAEA Board of Governors would contribute to a diplomatic, negotiated solution that guarantees Iran’s nuclear programme is for exclusively peaceful purposes, underlines the willingness of the international community to work positively for such a solution, encourages Iran, in conforming to the above provisions, to re-engage with the international community and with the IAEA, and stresses that such engagement will be beneficial to Iran;
“10. Welcomes the continuous affirmation of the commitment of China, France, Germany, the Russian Federation, the United Kingdom and the United States, with the support of the European Union’s High Representative, to a negotiated solution to this issue and encourages Iran to engage with their June 2006 proposals (S/2006/521), attached in Annex II to this resolution, which were endorsed by the Security Council in resolution 1696 (2006), and acknowledges with appreciation that this offer to Iran remains on the table, for a long-term comprehensive agreement which would allow for the development of relations and cooperation with Iran based on mutual respect and the establishment of international confidence in the exclusively peaceful nature of Iran’s nuclear programme;
“11. Reiterates its determination to reinforce the authority of the IAEA, strongly supports the role of the IAEA Board of Governors, commends and encourages the Director General of the IAEA and its secretariat for their ongoing professional and impartial efforts to resolve all outstanding issues in Iran within the framework of the IAEA, underlines the necessity of the IAEA, which is internationally recognized as having authority for verifying compliance with safeguards agreements, including the non-diversion of nuclear material for non-peaceful purposes, in accordance with its Statute, to continue its work to clarify all outstanding issues relating to Iran’s nuclear programme;
“12. Requests within 60 days a further report from the Director General of the IAEA on whether Iran has established full and sustained suspension of all activities mentioned in resolution 1737 (2006), as well as on the process of Iranian compliance with all the steps required by the IAEA Board and with the other provisions of resolution 1737 (2006) and of this resolution, to the IAEA Board of Governors and in parallel to the Security Council for its consideration;
“13. Affirms that it shall review Iran’s actions in light of the report referred to in paragraph 12 above, to be submitted within 60 days, and:
(a) that it shall suspend the implementation of measures if and for so long as Iran suspends all enrichment-related and reprocessing activities, including research and development, as verified by the IAEA, to allow for negotiations in good faith in order to reach an early and mutually acceptable outcome;
(b) that it shall terminate the measures specified in paragraphs 3, 4, 5, 6, 7 and 12 of resolution 1737 (2006) as well as in paragraphs 2, 4, 5, 6 and 7 above as soon as it determines, following receipt of the report referred to in paragraph 12 above, that Iran has fully complied with its obligations under the relevant resolutions of the Security Council and met the requirements of the IAEA Board of Governors, as confirmed by the IAEA Board;
(c) that it shall, in the event that the report in paragraph 12 above shows that Iran has not complied with resolution 1737 (2006) and this resolution, adopt further appropriate measures under Article 41 of Chapter VII of the Charter of the United Nations to persuade Iran to comply with these resolutions and the requirements of the IAEA, and underlines that further decisions will be required should such additional measures be necessary;
“14. Decides to remain seized of the matter.”
Resolution Annex I
Entities involved in nuclear or ballistic missile activities
1. Ammunition and Metallurgy Industries Group (AMIG) (aka Ammunition Industries Group) (AMIG controls 7th of Tir, which is designated under resolution 1737 (2006) for its role in
2. Esfahan Nuclear Fuel Research and Production Centre (NFRPC) and Esfahan Nuclear Technology Centre (ENTC) (Parts of the Atomic Energy Organisation of Iran’s (AEOI) Nuclear Fuel Production and Procurement Company, which is involved in enrichment-related activities. AEOI is designated under resolution 1737 (2006))
3. Kavoshyar Company (Subsidiary company of AEOI, which has sought glass fibres, vacuum chamber furnaces and laboratory equipment for
4. Parchin Chemical Industries (Branch of DIO, which produces ammunition, explosives, as well as solid propellants for rockets and missiles)
5.
6. Novin Energy Company (aka Pars Novin) (Operates within AEOI and has transferred funds on behalf of AEOI to entities associated with
7. Cruise Missile Industry Group (aka Naval Defence Missile Industry Group) (Production and development of cruise missiles. Responsible for naval missiles including cruise missiles)
8. Bank Sepah and Bank Sepah International (Bank Sepah provides support for the Aerospace Industries Organisation (AIO) and subordinates, including Shahid Hemmat Industrial Group (SHIG) and Shahid Bagheri Industrial Group (SBIG), both of which were designated under resolution 1737 (2006)
9. Sanam Industrial Group (subordinate to AIO, which has purchased equipment on AIO’s behalf for the missile programme)
10. Ya Mahdi Industries Group (subordinate to AIO, which is involved in international purchases of missile equipment)
Iranian Revolutionary Guard Corps entities
1. Qods Aeronautics Industries (Produces unmanned aerial vehicles (UAVs), parachutes, paragliders, paramotors, etc. Iranian Revolutionary Guard Corps (IRGC) has boasted of using these products as part of its asymmetric warfare doctrine)
2. Pars Aviation Services Company (Maintains various aircraft including MI-171, used by IRGC Air Force)
3. Sho’a’ Aviation (Produces micro-lights which IRGC has claimed it is using as part of its asymmetric warfare doctrine)
Persons involved in nuclear or ballistic missile activities
1. Fereidoun Abbasi-Davani (Senior Ministry of Defence and Armed Forces Logistics (MODAFL) scientist with links to the Institute of Applied Physics, working closely with Mohsen Fakhrizadeh-Mahabadi, designated below)
2. Mohsen Fakhrizadeh-Mahabadi (Senior MODAFL scientist and former head of the Physics Research Centre (PHRC). The IAEA have asked to interview him about the activities of the PHRC over the period he was head but
3. Seyed Jaber Safdari (Manager of the Natanz Enrichment Facilities)
4. Amir Rahimi (Head of Esfahan Nuclear Fuel Research and Production Centre, which is part of the AEOI’s Nuclear Fuel Production and Procurement Company, which is involved in enrichment-related activities)
5. Mohsen Hojati (Head of Fajr Industrial Group, which is designated under resolution 1737 (2006) for its role in the ballistic missile programme)
6. Mehrdada Akhlaghi Ketabachi (Head of SBIG, which is designated under resolution 1737 (2006) for its role in the ballistic missile programme)
7. Naser Maleki (Head of SHIG, which is designated under resolution 1737 (2006) for its role in
8. Ahmad Derakhshandeh (Chairman and Managing Director of Bank Sepah, which provides support for the AIO and subordinates, including SHIG and SBIG, both of which were designated under resolution 1737 (2006))
Iranian Revolutionary Guard Corps key persons
1. Brigadier General Morteza Rezaie (Deputy Commander of IRGC)
2. Vice Admiral Ali Akbar Ahmadian (Chief of IRGC Joint Staff.)
3. Brigadier General Mohammad Reza Zahedi (Commander of IRGC Ground Forces)
4. Rear Admiral Morteza Safari (Commander of IRGC Navy)
5. Brigadier General Mohammad Hejazi (Commander of Bassij resistance force)
6. Brigadier General Qasem Soleimani (Commander of Qods force)
7. General Zolqadr (IRGC officer, Deputy Interior Minister for Security Affairs)
Resolution Annex II
Elements of a long-term agreement
Our goal is to develop relations and cooperation with
To create the right conditions for negotiations,
We will:
• Reaffirm Iran’s right to develop nuclear energy for peaceful purposes in conformity with its obligations under the Treaty on the Non-Proliferation of Nuclear Weapons (hereinafter, NPT), and in this context reaffirm our support for the development by Iran of a civil nuclear energy programme.
• Commit to support actively the building of new light water reactors in
• Agree to suspend discussion of
• Commit to addressing all of the outstanding concerns of IAEA through full cooperation with IAEA,
• Suspend all enrichment-related and reprocessing activities to be verified by IAEA, as requested by the IAEA Board of Governors and the Security Council, and commit to continue this during these negotiations.
• Resume the implementation of the Additional Protocol.
Areas of future cooperation to be covered in negotiations on a long-term agreement
1. Nuclear
We will take the following steps:
• Reaffirm
• Negotiate and implement a Euratom/Iran nuclear cooperation agreement.
Light water reactors
• Actively support the building of new light water power reactors in
• Provide cooperation with the management of spent nuclear fuel and radioactive waste through appropriate arrangements.
Research and development in nuclear energy
• Provide a substantive package of research and development cooperation, including possible provision of light water research reactors, notably in the fields of radioisotope production, basic research and nuclear applications in medicine and agriculture.
Fuel guarantees
• Give legally binding, multilayered fuel assurances to
◦ Participation as a partner in an international facility in
◦ Establishment on commercial terms of a buffer stock to hold a reserve of up to five years’ supply of nuclear fuel dedicated to Iran, with the participation and under supervision of IAEA.
◦ Development with IAEA of a standing multilateral mechanism for reliable access to nuclear fuel, based on ideas to be considered at the next meeting of the Board of Governors.
Review of moratorium
The long-term agreement would, with regard to common efforts to build international confidence, contain a clause for review of the agreement in all its aspects, to follow:
• Confirmation by IAEA that all outstanding issues and concerns reported by it, including those activities which could have a military nuclear dimension, have been resolved;
• Confirmation that there are no undeclared nuclear activities or materials in
2. Political and economic
Regional security cooperation
Support for a new conference to promote dialogue and cooperation on regional security issues.
International trade and investment
Improving
Civil aviation
Civil aviation cooperation, including the possible removal of restrictions on
Energy partnership
Establishment of a long-term energy partnership between Iran and the European Union and other willing partners, with concrete and practical applications.
Telecommunications infrastructure
Support for the modernization of
High technology cooperation
Cooperation in fields of high technology and other areas to be agreed upon.
Agriculture
Support for agricultural development in
بسمالله الرحمن الرحیم
آقای رئیس،
این چهارمین بار در 12 ماه گذشته است که شورای امنیت در یک حرکت غیرموجه به گردانندگی تعداد معدودی از اعضای دائمی خود برای اتخاذ اقداماتی غیر قانونی غیر ضروری و غیر قابل توجیهعلیه برنامه صلح امیز هستهای جمهوری اسلامی ایران مورد سوء استفاده قرار میگیرد درحالیکه برنامه صلح امیز هستهای ایران هیچ تهدیدی علیه صلح و امنیت بینالمللی نمی باشد و بدین ترتیبدر چارچوب وظائف شورای امنیت سازمان طبق منشور ملل متحد قرار نمیگیرد.
همانطور که بارها تاکید کرده ایم برنامه هسته ای جمهوری اسلامیایران کاملا صلح امیز است و ایران امادگی خود را برای رفعهرگونه نگرانی دراین رابطه اعلام کرده و در این راستا گامهای بیسابقهای برداشته و پیشنهادات صادقانهای برای تحقق این هدف ارائه کرده است.
باوجود این از همان ابتدا تردیدی نداشتیم و همچنین برای شورای امنیت نباید شکی وجود داشته باشد که همه این برنامه ریزی ها و اقدامات بانیان قطعنامه به خاطر مقاصد جاهطلبانه انها و با هدف محروم نمودن مردم ایران از حقوق لاینفکشان در استفاده صلح امیز از انرژی هسته ای است و نه به خاطرانچه که به اصطلاح نگرانی های ناشی از اشاعه تسلیحات هسته اییاد میشود.
طراحان این هجمه برای اینکه ظاهری بین المللی به مقاصد شومخود بدهند ابتدا در صدد سوئاستفاده از شورای حکام اژانس بینالمللی انرژی اتمی برامدند و همانطور که خود اذعان نموده اندبرخی از اعضا را مجبور به رای دادن علیه ایران در شورای حکامنمودند و سپس با بهره گیری از قدرت قابل ملاحظه اقتصادی وسیاسی خود اقدام به اعمال فشار وسوئ استفاده از شورای امنیت برای تصویب سه قطعنامه غیر قانونی طی 8 ماه گذشته کردند.
بدون شک این قطعنامه ها نمیتواند حاکی از پذیرش بینالمللی ان باشد چنانکه روسای دولت های قریب به دو سوم اعضای سازمان ملل که عضو جنبش غیر متعهدها و سازمان کنفرانس اسلامی هستند درجدیدترین موضع گیری خود که در سپتامبر 2006 صورت گرفتاز موضعایران حمایت کردند و نگرانی خود را نسبت به سیاست های شورایامنیت در رابطه با موضوع هسته ای جمهوری اسلامی ایران اعلامنمودند.
این قطعنامه ها حتی منعکس کننده نقطه نظرات 15 عضوشورا هم نیست چرا که بیشتر انها بطور کامل حتی در جریان مذاکرات محرمانه و پشت پرده که تنها باحضور اعضای دائم و یک کشور غیر عضو صورت میگیرد و طی انها برای کل اعضای شورای امنیت تصمیمگیری میشود قرار نداشتهاند چه رسد به اینکه در این فرایند مشارکت نموده باشند.
اقای رئیس این نخستین بار نیست که شورای امنیت از ایران میخواهد که ازحقوق خود صرفنظر نماید بیست و هفت سال پیش یعنی زمانیکه صدام حسین به ایران حمله کرد شورای امنیت هفت روز تمام منتظر ماند تاعراق بتواند سی هزار کیلومتر مربع از سرزمین ایران را اشغال کند وپس از ان قطعنامه 479 را با اتفاق ارا به تصویب رساند و طی اناز طرفین درخواست نمود به درگیریها خاتمه دهند بدون انکه از متجاوز بخواهد از سرزمینهایی که اشغالنموده بود عقب نشینی کند بعبارت دیگر شورای امنیت عملا از ایرانخواست اجرای بخشی از حقوق خود را که در انزمان به معنای سیهزار کیلومتر مربع از قلمرو ایران بود تعلیق نمایدهمانطور که انتظار می رفت متجاوز با فرصت طلبی این درخواست راپذیرفت اما تصور کنید چه اتفاقی می افتاد اگر ایران هم ایندرخواست را پذیرفته بود اگر ما این درخواست را پذیرفته بودیم هنوز در حال خواهش از صدام حسین که در انزمان عزیز کرده شورای امنیت بود برای باز پس گرفتن سرزمینهای از دست رفته خود بودیم.
ما نپدیرفتیم که حق خود در مورد قلمرومان را تعلیق کنیم و هشتسال در مقابل کشتار مردممان توسط صدام حسین و استفاده رژیم وی از سلاحهای شیمیایی و همچین فشار از سوی شورای امنیت و تحریمتوسط اعضای دائمش مقاومت کردیم در جریان جنگ امریکا همراه با انگلستان المان فرانسه اتحاد جماهیر شوروی و برخی دیگر از کشورهای غربی تجهیزات و اطلاعات نظامی و حتی مواد لازم برای ساخت تسلیحات شیمیایی و بیولوژیک رادر اختیار رژیم صدام قرار دادند و شورای امنیت برای چندین سال علیرغم وجود شواهد فراوان و گزارشهای متعدد سازمان ملل در اینزمینه از انجام هرگونه اقدامی در خصوص استفاده صدام از سلاحهای شیمیایی علیه غیرنظامیان وسربازان ایران بازداشته شد.
اطمینان دارم که امروز اغلب اعضای دائم این شورا حتی نمیخواهند تلاش اگاهانه برای بی اعتبار کردن عدالت منشور و حقوق بینالملل در انزمان توسط شورای امنیت را بخاطر اوردند چه رسد به اینکه ایران را بخاطر عدم اجرای قطعنامه 479 سرزنش کنند.
همچنین اطمینان دارم که انها نمی خواهند بخاطر اورند که زمانیکه مردم ایران صنعت نفت خود را ملی کردند انها تلاش نمودند دراین شورا طی قطعنامهای ایران را به دلیل تهدید علیه صلح وامنیت محکوم کنند ولی انها نمیتوانند افکارعمومی بینالمللی را وادار به فراموش کردن ان کنند و حتما مردم ایران هیچگاه انرا فراموش نخواهند کرد.
کدامیک از شما نمیدانید و البته افکار عمومی جهان میداند که دو کشور شناخته شده عضو دائم شورای امنیت بودند که با اگاهی قبلی از نیت رژیم صهیونیستی در تجاوز به کشور لبنان به مدت بیش از یک ماه مانع هرگونه تصمیم سازی در شورای امنیت کنفرانس رم و دیگر ابتکارات برای توقف جنایات ان رژیم شدند شما حتینتوانستید در قبال بمباران مقر سازمان مللدر لبنان و کشتهشدن نمایندگان خود موضعگیری مناسبی داشته باشید.
شورایامنیت نه تنها باید پاسخگوی اقدامات غیرقانونی خودبلکه باید پاسخگوی عدم اقدام خود در بسیاریاز زمینههای مربوط به صلح و امنیت بین الملل باشد.
اقای رئیس شورای امنیت به عنوان ارگانی از یک سازمان بین المللی متشکلاز دولت های عضو موظف به رعایت قانون است و دولت های عضو حق دارند که بر ضرورت پایبندی شورا به چارچوب اختیاراتی که طبقمنشور به ان اعطاء شده است اصرار ورزند شورای امنیت باید ازاختیارات خود صرفا طبق مفاد اصول و اهداف منشور ملل متحداستفادهنماید همچنین تدابیری که شورای امنیت اتخاذ مینماید میبایست منطبق با اصول و اهداف منشور ملل متحد و حقوق بینالملل باشد اعضای شورای امنیت حق ندارند اعتبار ان رااز بین ببرند.
به دلایل بیشمار طرح موضوع برنامه صلح امیزهسته ای ایران در شورای امنیت هیچ مبنای حقوقی ندارد زیرا کهارجاع موضوع به شورای امنیت و سپس صدور قطعنامه در این خصوصحتی از حداقلی از معیارهای حقوقی برخوردار نیست .
فعالیت های صلح امیز هستهای ایران با هیچ تعبیری از واقعیات قانون و یا منطق نمیتواند تهدیدی علیه صلح و امنیت بین المللیبحساب اید واقعیت این است که معدودی از اعضای شورای امنیت برای پیشبرد اهداف سیاسی خود موضوع را از دست اژانس بینالمللی انرژی اتمی به عنوان نهاد تخصصی و اصلی متولی این موضوع ربوده و به شورای امنیت انتقال دادند چگونه میتوان ارجاع موضوع برنامه هستهای صلحامیز ایران به شورایامنیت را توجیه نمود در حالیکه ایران همه تعهدات خود را انجامداده است و در بالاترین سطح ممکن و بسیار فراتر از تعهدات بینالمللی خود طبق معاهده منع اشاعه و موافقتنامه پادمان همکاری نموده است و ایا وضع موجود صرفا به این دلیل نیست که اژانس نتوانسته است کوچکترین تخلفی از مقاصد قانونی و صلح امیز در برنامه هسته ای ایران بیابد چگونه میتوان از اژانس انتظار اثباتیا احراز امر عدمی داشت.
اقای رئیس بانیان قطعنامه های شورای امنیت علیه جمهوری اسلامی ایران بمنظور رسیدن به هدف غیر قانونی و سیاسی خود برای محروم کردنایران از حق لاینفک استفاده از فناوری هسته ای برای اهدافصلح امیز به جعل اطلاعات و سند سازی روی اوردهاند براساس گزارشی که اخیرا در یک روزنامه امریکائی منتشر شده است بیشتر اطلاعاتی که امریکا در اختیار اژانس بین المللی انرژی اتمی قرار داده است نادرست بوده و هیچیک منجر به کشفموضوع جدیدی در رابطه با برنامه هسته ای ایران نشده است درهمان گزارش خبری به نقل از یک مقام ارشد اژانس بینالمللی انرژی اتمی امده است که از سال 2002 تقریبا تمامی اطلاعاتی که به ما داده شده کذب بوده است.
اینکه اژانس بینالمللی انرژی اتمی توانسته است به چنین نتیجهگیری برسد حاصل اقدامات شفاف سازی گسترده ایران که فراتر از تمامی پادمانها و پروتکلهای اژانس بوده و نیز فراهمنمودن امکان انجام بیش از بیست بازدید توسط بازرسان اژانس از سایتهای حساس نظامی که اساسا هیچ ارتباطی با برنامه هستهای ایران نیز نداشتند میباشد ایا هیچ یک از اعضای این شورا امادهاند اقدام مشابهی انجام دهند.
ایا اعضای دائمی حاضرند تنها تعداد سانتریفیوژهای خود برا برای اطلاع جهانیان اعلام نمایند.
در واقع در چهار سال گذشته اژانس بیش از 2100 نفر روز بازرسی از تمامی تاسیسات هسته ای ایران بعمل اورده است تمامی گزارشهای اژانس از نوامبر 2003 تاکنون حکایت از ماهیت صلحامیز برنامه هستهای ایران دارد اژانس در سال 2003 تائید نمود کههیچ مدرکی دال بر اینکه مواد و فعالیتهای هستهای که مرتبط بابرنامه سلاحهای هستهای باشد وجود ندارد و این نتیجه گیری را تاکنون حفظ کرده است.
در چندین نوبت اژانس نتیجه گیری نمود که همه مواد هستهای اظهار شده در ایران مورد حسابرسی قرار گرفتهاند و بنابراین چنین موادی به فعالیتهای ممنوعه منحرف نشدهاند.
همچنین مدیرکل اژانس در جدیدترین گزارش خود که در فوریه 2007منتشر شد اعلام نموده است که ایران مطابق موافقتنامه پادمانهاهمچنان دسترسی به مواد و تاسیسات هستهای اظهار شده را برایاژانس فراهم نموده و در رابطه با چنین مواد و تاسیساتی گزارشهای حسابرسی لازم در خصوص مواد هستهای را ارائه کرده است در همان گزارش خاطرنشان شده است اژانس قادر است عدم انحراف مواد هستهای اظهار شده در ایران را راستی ازمایی نماید.
مدیرکل همچنین در اظهارات خود در جلسه مورخ 5 مارس 2007 شورای حکام تاکید نمود که اژانس هیچ نشانهای مبنی بر وجود ظرفیت صنعتی برای تولید مواد هستهای قابل استفاده درساخت تسلیحات ملاحظه نکرده است که این امر نکته مهمی در ارزیابی خطر انحراف می باشد.
اقای رئیس بسیار تاسف بار است که شورای امنیت تحت فشار اشکار معدودی ازاعضای ان بر تلاش خود جهت محروم نمودن یک ملت از حق لاینفک خود برای توسعه فناوری هستهای جهت مقاصد صلحامیز اصرار میورزد در حالیکه این کشور همه تعهدات بینالمللی خود را اجرانموده است.
تصمیم شورای امنیت در جهت تلاش برای وادار کردن ایران به تعلیق برنامه هستهای صلحامیز خود نقض فاحش ماده25 منشور بوده و حقوق بنیادین مردم ایران از جمله حق توسعه و حق تحصیل را از انها سلب میکنددر حالیکه دولتهای عضو ملل متحد وفق ماده 25 منشور توافق کردهاند که تصمیمات شورای امنیت را که براساس منشور اتخاذ میشود پذیرفته و اجرا نمایند شورای امنیت نمیتواند با اعمال فشار بر کشورها انها را مجبور به تبعیت از تصمیم ها یا تقاضاهایی نماید که با سوء نیت و یا بر خلاف اصول و اهداف بنیادین منشور مللمتحد اتخاذ و مطرح گردیدهاند مسلما همانگونه که دیوان بینالمللی دادگستری در رای مشورتی سال 1971 خود مقرر داشت دول عضوتنها در صورتی موظف به اجرای تصمیمات شورای امنیت هستند که ان تصمیمات طبق منشور ملل متحد اتخاذ شده باشند.
ایا منشور ملل متحدبه شورای امنیت اجازه میدهد که دولتهای عضو سازمان را مجبور بهصرفنظر کردن از حقوق مسلم مترتب بر عضویتشان در معاهدات بینالمللی نماید اگر چنین باشد این به معنی نقض اصول شناخته شدهحقوق معاهدات بینالمللی و نیز نقض هدف منشور ملل متحد مبنی بر فراهم اوردن شرایط لازم برای برقراری عدالت و احترام به تعهداتقراردادی خواهد بود.
چه کسی میتواند انکار کند که محروم کردن یک ملت از تحصیلات عالیه در رشته های خاص علمی و نیز جلوگیری از بهره مندی انها از فناوری هستهای برای استفاده های غیر نظامی و انساندوستانهمغایر با حق توسعه و حق اموزش است ایا این اقدام یک رویکرد خطرناک و تبعیض امیز نسبت به علم و توسعه نیست چگونه یک نهادسازمان ملل که برای حراست از صلح و امنیت بین المللی ایجاد شده است میتواند توسط برخی دولتها به نحوی مورد سوء استفاده قرار گیرد که نه تنها مغایر با اصول و اهدافبنیادین منشور عمل نماید بلکه حتی یک موضوع کامل قابل حل راتبدیل به یک بحران بینالمللی کند البته چنین رویکردی موجبشتاب تلاشهای استقلال خواهانه کشورهای درحال توسعه و نیل به دستاوردهای هرچه بیشتر علمی و تکنولوژیک خواهد شد.
اقای رئیس قطعنامهای که هماکنون در خصوص برنامه هستهای صلحامیز ایران تصویب کردید و رای دهندگان به ان حتی حاضر نشدند مواضع واستدلالات کشور من را پیش از رایگیری استماع نمایند چند ویژگیدراد که اینجانب مایلم انها را جهت ثبت در تاریخ و توجه وجدانهای بیدار بشری مورد اشاره قرار دهم- 1 .
این قطعنامه با برقراری تحریم علیه جمهوری اسلامی ایرانبه مجازات کشوری میپردازد که به اعتراف اژانس تاکنون هیچانحرافی در برنامه هسته ای ان مشاهده نشده است این قطعنامهکشوری را مجازات میکند که تاکنون عضو متعهد و پایبند به معاهدهمنع اشاعه بوده و تمامی تاسیسات هسته ای ان تحت نظارت مستمربازرسین و دوربینهای اژانس قرار داشته استاین قطعنامه کشوری را تحریم میکند که تاکنون به تمامی تعهدات بینالمللی خود ناشی از پادمانها پایبند بوده و هیچ چیز بیش از حقوق خود تحت معاهده مزبور درخواست نمیکند ایا از این روشنتر وصریحتر میتوان یک معاهده مهم چندجانبه را که سروکار مستقیم باصلح و امنیت بین الملل دارد تضعیف نمود ایا این اقدام شورایامنیت خود یک تهدیدجدی علیه صلح و امنیت بین الملی نیست- 2 .
قطعنامه حاضر به روشنی از ادعاهای اولیه بانیان ان فاصله گرفته و با هدف قرار دادن نظامهای دفاعی اقتصادی و اموزشی کشور من اهداف دیگری فراتر از برنامه هستهای صلحامیز ایران رادنبال میکند تحریمهای موجود در قطعنامه همچنین بطور مستقیم یک ملت استقلال طلب خستگی ناپذیر و با یک فرهنگ و تمدن چند هزار ساله را نشانه گرفته است ایجاد مشکل برای صدها هزار سپرده گذار یا مشتری بانک سپه که دارای سابقه هشتاد ساله در ایران میباشدجز مقابله با مردم عادی چه معنایی دیگری دارد-3 .
این قطعنامه در شرایطی صادر میشود که نه تنها تمامیابتکارات و پیشنهادات معقول برای بازگشت به راه حل مذاکراتینادیده گرفته شده بلکه برخی کشورهای مشخص اساسا اجازه طرحاین پیشنهادات را ندادند.
ایران همواره برای مذاکرات بدون شرط ودارای زمان بندی مشخص بمنظور یافتن راه حل قابل قبول امادگیداشته است ایران برای دستیابی به چنین راه حلی هموارهاهتمام ورزیده و پیشنهادات متعددی را جهت فراهم کردن اطمینانهای کافی نسبت به برنامه صلح امیز هستهای خود ارائه نمودهاست طی هفته های اخیر نیز پیشنهادات دیگری مطرح شد که هر کداممیتوانست یک فرصت برای حل عادلانه و عاقلانه این موضوع و برونرفت از وضع موجود باشد تنها برداشتی که از تعجیل برخی کشورها درصدور قطعنامه و ایجاد بن بست در مسیر مذاکرات میتوان داشت اهداف پشت پرده این کشورها و عدم وجود اراده سیاسی لازم در انهامیباشد- 4 .
و بالاخره قطعنامه حاضر در شرایطی علیه برنامه صلحامیز هستهای یک کشور در حال توسعه صادر میشود که قدرتهای بزرگ هستهای در جهان همچنان به تقاضای مستمر جامعه بینالمللی برای خلعسلاح هستهای وقعی نگذاشته و حتی با تولید نسلهای جدید سلاحهای هستهای و تهدید مستقیم به استفاده از انها جامعه جهانی و صلح وامنیت بینالمللی را به سخره گرفتهاند.
اقای رئیس از شما سوال میکنم ایا با صدور قطعنامه حاضر صلح و امنیت منطقهای و بین المللی تقویت میشود ایا به اعتبار ساز و کارهای مهم بینالمللی و حتی خود شورای امنیت افزوده میگردد ایا اعتماد ملل جهان و کشورهای درحال توسعه به اینکه از طریق این سازوکارها به حقوق خود خواهند رسید جلب میگردد ایا اعتقاد به سازوکارها ونظامهای چند جانبه افزایش مییابد ایا گرایش به اقدامات یکجانبه کاهش مییابد مسلما پاسخ به همه این پرسشها و سئوالات مشابهمنفی است تنها خاصیت این قطعنامه ان است که ملتها و دولتهای ازادیخواه دنیا هرچه بیشتر اطمینان یابند که برای احقاق حقوق خود هیچ اعتمادی به مسیرهای چند جانبه و سازوکارهای بین المللی نیست و به دلیل برخوردهای غیرقانونی وغیرعادلانه شورای امنیت است که قطعنامه های این شورا تاکنونمنجر به حل موضوع نگردیده است.
این قطعنامهها و اطمینان خاطربرخی اعضای دائم مبنی بر اینکه انها به هر حال به تصویب خواهند رسید همواره بخشی از مشکل و مانعی در مسیر دست یابی به یک راهحل واقعی و قابل قبول بوده است همچنین به همین دلیل استکه ایران بر ضرورت توقف این رویکرد که تنها منجر به تشدید وضعیت و تضعیف اقتدار و اعتبار شورای امنیت میشود اصرار می ورزد .
اقای رئیس از ابتدا مشخص بود که دربرخورد با موضوع فعالیتهای صلحامیز هستهای ایران دو گزینه بیشتر وجود ندارد تعامل و همکاری یا تقابل و درگیری.
جمهوری اسلامی ایران با اطمینان از صلح امیز بودنفعالیتهای خویش همواره بر گزینه اول تاکید داشته است ایران نه در پی تقابل است و نه چیزی فراتر از حقوق لاینفک خودرا انتظار دارد با این حال من به شما اطمینان میدهم که فشار و ارعاب موجب تغییر سیاست ایران نخواهد شد.
اگر برخی کشورها امید بستهاند که صدور قطعنامههای پی درپی موجب تزلزل در اراده ملت بزرگ ایران خواهد شد تردید نکنند که یکبار دیگر در مقابل انقلاب اسلامی مردم ایران دچار شکست اطلاعاتی و تحلیلی شده اند شاید در تاریخ ملت ایران کمتر زمانی را بتوان سراغ گرفت که مردم اینگونه محکم و استوار و یکپارچه پشتیبان یک خواست ملی واحد شده باشند.
همچون ملی شدن صنعت نفت و دفاع مقدس هشت ساله که ملت ایرانبهای گزافی برای ان پرداخت این بار نیز درک میکنیم میبایست بهای عزت طلبی و استقلال خواهی خود را بپردازیم اما دنیا بداند ومیداند که تحریم های سیاسی و اقتصادی حتی اگر شدیدترین نوع انهااعمال شود و حتی اگر با تهدیدهای دیگر همراه شوند کوچکتر از ان هستند که ملت ایران را به کوتاه امدن از خواستههای بر حق و قانونی خویش وادار نمایند اگر بدنبال تحریم دارائیها و توانمندیهای ملت ایران هستید من همه دارائیهای انها را اعلاممیکنم ایمان به خدا عدالت طلبی و مقاومت در مقابل تهدید زورگویان.
کدامین قطعنامه قادر به مصادره این دارائیها است مگر 8 سال جنگ تحمیلی که با سناریوی برخی اعضای دائم شورای امنیت شکل گرفت و با کمکهای بی دریغ تسلیحاتی و دلارهای نفتی موشکها و میراژها و سوپراتانداردها و اطلاعات سخاوتمندانه ماهوارهای و وعدههای وزیر دفاع سابق امریکا در ملاقات با صدام ادامه یافت توانستدارائیهای میهن اسلامی ما را مصادر کند یا برعکس باعث تقویت ان گردید.
ملت بزرگ ایران به تبعیت از رهبر فرزانه خویش شما را نصیحتمیکند که نگذارید حیثیت بزرگترین تشکیلات جامعه بشری یعنی سازمان ملل متحد و نیز اژانس بینالمللی انرژی اتمی به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای تخصصی ان اینگونه به حراج و تاراجگذاشته شود ما شما را به بازگشت به مسیر درست براساس حقیقت و عدالت دعوت میکنیم تنها راه ان است که پیش شرط انحرافی راکنار گذاشته و با حسن نیت وارد مذاکره شوید پیش شرط تعلیق نه یک راهحل است و نه اصولا یک گزینه محسوب میشود اصرار بلا وجهامریکا و سه کشور اروپایی بر تعلیق تنها شک وتردید ما نسبت به صداقت و حسن نیت انها را افزایش میدهد جمهوری اسلامی ایرانقبلا برای مدت دو سال بطور داوطلبانه فعالیتهای مرتبط با غنیسازی خود را تعلیق نمود و اژانس بینالمللی انرژی اتمی نیز کرارا این امر را در گزارشهای خود از نوامبر 2003 تا تا فوریه 2006 تایید نمود بنابراین ما تعلیق را قبلا تجربه کردهایم امانه منجر به نتیجه شده و نه سبب حل موضوع گردیده است اگر درطول بیش از یکسال گذشته که بانیان قطعنامه این زمان را صرف اصرار بیجا بر تعلیق کردهاند و تلاشهایی را که صرف تحمیل تحریمها نمودهاند مصروف مذاکراتی صادقانه میکردند شاید تاکنون به نتایج بهتری رسیده بودند.
آقای رئیس ملت بزرگ ایران ملتی شریف متمدن و صلح طلب است در هیچ یکاز جنایت عظیم بشری در تاریخ از جمله دو جنگ بزرگ جهانی نسلکشیهای متعدد فاجعه هیروشیما ناکازاکی ویتنام بالکان بویژه بوسنی هرزه گوین جنایاتی که مستمرا علیه ملت فلسطین صورت میگیرد و حادثه 11 سپتامبر ردپایی از کشور و مردم ایران نیستهیچ جنگی در دو سده اخیر نبوده است که کشور من اغاز گر ان بودهباشد حتی ما خود قربانی 8 سال جنگ تحمیلی سلاحهای کشتار جمعیو تروریسم بوده ایم ما خواهان صلح و ثبات و رفاه برای کلیه مردم جهان و به ویژه در منطقه خود هستیم و همواره سعی نمودهایم عضو موثر سازنده و مسئولیت پذیر جامعه بینالملل باشیم .
