جهانی شدن و حقوق بین الملل اجتماعی

طراح: محمد رضا علی پور

برخی از حقوق دانان بین المللی معتقدند: "مبنای نخستین حقوق بین الملل در مفهوم کلاسیک آن مبتنی بر آموزه های  جوامع لیبرال اروپای غربی قرن 19 بوده و مفهوم حاکمیت مطلق دولت ها منتج از این آموزه ها و تالی منطقی آن عدم مداخله در امور داخلی آن دولت ها محسوب می شده است و قاعده فوق نیز با احترام به حاکمیت داخلی مطلق دولت ها  تضمین می شده و اموری که ذاتی اجتماع همان دولت ها تلقی می شده در محدوده همان دولت و تحت اقتدارات عالیه همان دولت ها استقرار می یافت.

 اما، از رهگذر جهانی شدن، امور اجتماعی مربوط به فرد فرد دولت ها و دامنه معضلات مبتلا به آن، تاثیری فراتر از مرزهای حاکمیتی دولت ها در پی داشته است. وضعیتی که در آن، همکاری دولت ها و بازیگران غیردولتی عنصری تعیین کننده در کنترل حدود تاثیرات منفی و غلبه بر آن ها به شمار می آید. ازاینرو، چنین نتیجه گیری می شود که مبنا و بنیان حقوق بین الملل نیز از آموزه های لیبرالیسم دور شده و ماهیتا شکلی دیگر به خود گرفته است به نحوی که می توان هم اینک، معتقد به حقوق بین الملل اجتماعی بود!

 سئوال اینست که در این نگرش عناصر هنجاری نظم عمومی بین المللی حول چه محورهایی قرار می گیرد و آیا مبانی استدلالی این نگرش در حقوق موضوعه امروزی تجلی خاصی در مصادیق دارد؟  کدام قاعده اولی یا اصول می تواند هسته سخت نظم حقوقی حاکم بر آن تلقی گردد؟

 

پرسش هفته (1): حقوق بین الملل و وضعیت فعلی دارفور

 

پرسش هفته (2): ارزش های جامعه بین المللی و قواعد حقوق بین الملل

 

پرسش هفته (3): اتیوپی و دخالت نظامی در سومالی