تحلیلی از علل افزایش شمار جنگ های داخلی
روزنامه واشنگتن پست در گزارشي اعلام كرد جنگ‌هاي داخلي و بازيگران دخيل در اين جنگها در جهان نسبت به گذشته افزايش يافته است.
واشنگتن پست روز دوشنبه با اشاره به درگيريها در عراق و فلسطين به نقل از ديويد سينگر كارشناس علوم سياسي در دانشگاه ميشيگان و فعال در يكي از پايگاههاي مربوط به تاريخ جنگ‌هاي داخلي نوشته است: بسياري از جنگ‌هاي داخلي امروزه تنها از دو طرف برخوردار نيستند.
وي افزوده است :در كنگو و كلمبيا گاهي داراي سه، چهار يا پنج طرف مختلف بوديم. جهان بسيار آشفته تر شده است و ما شامل دسته‌هاي بسيار گسترده تري از بازيگران هستيم كه برخي دولتي، برخي نيمه دولتي، برخي ضد دولتي، شركت‌هاي چند مليتي و گروه‌هاي مزدور جديدي هستند كه به پول، تسليحات و پرسنل دسترسي دارند.
سينگر معتقد است پيچيدگي ادعاها توسط عوامل دخيل در جنگ‌هاي داخلي حل آنها را دشوار تر مي‌سازد.
واشنگتن پست نوشته است ولي ديگران با اين مساله مخالف هستند و معتقدند وجود اهداف و عوامل متعدد باعث حل سريع تر درگيريها خواهد شد.
در يكي از تحليل ها، سينگر به همراه دو تن از همكاران خود به نام‌هاي مرديت ريد ساركيس" و "فرانك ولون ويمن"به اين نتيجه رسيده‌اند كه جنگ‌هاي داخلي بخصوص جنگ‌هاي داخلي بين‌المللي ، يكي از دلايل اصلي نا امن بودن جهان امروزي است. اين جنگها در حالي افزايش يافته است كه درگيري‌هاي علني بين قدرت‌هاي بزرگ شديدا نادر شده است.
واشنگتن پست در ادامه با اشاره به اينكه جنگ‌هاي داخلي با سرعت بي سابقه رو به گسترش و شكل‌گيري است، افزوده است اطلاعات جمع آوري شده نشان مي دهد نه تنها از سال ۱۹۶۰تا كنون جنگ‌هاي داخلي افزايش چشم‌گيري داشته است، بلكه عوامل بين‌المللي دخيل در اين جنگ‌هاي داخلي نيز بسيار افزايش يافته است.
در اين تحليل كه جنگ‌هاي ۲۰۰سال پيش تاكنون مورد بررسي قرار گرفته، مشخص شده است كه از دهه ۱۹۶۰تاكنون در مقايسه با آغاز قرن ،۱۹در هر دهه جنگ‌هاي داخلي بيشتري صورت گرفته و جنگ‌هاي داخلي بيشتري به درگيري‌هاي بين‌المللي تبديل شده اند.
پيش از سال ،۱۹۶۰تنها ۱۲درصد از ۱۲۹جنگ داخلي به جنگ‌هاي بين المللي تبديل شدند ولي طي ۸۵جنگ داخلي كه طي ۴دهه اخير قرن ۲۰به وقوع پيوسته، نزديك به ۳۱درصد از آنها به درگيري‌هاي بين‌المللي انجاميده است.
يكي از دلايل اين مساله مي‌تواند افزايش تعداد كشورهاي جهان باشد كه طي دو قرن گذشته بسيار افزايش يافته است. در سال ۱۸۱۶تنها ۲۳كشور وجود داشت ولي امروزه نزديك به ۱۹۰كشور وجود دارند كه هر كدام داراي برنامه هايي متفاوت هستند.
هرچند در اين تحليل گفته شده است بسيار بعيد است كه فرانسه و آلمان مجددا با يكديگر وارد جنگ شوند، ولي هر دهه كه از زمان پايان جنگ جهاني دوم مي‌گذرد ميزان تلفات جنگها هم به بيشتر از ميانگين تلفات جنگ‌هاي ۲۰۰ سال گذشته مي‌شود. بنابر اين تحقيقات، در هر كدام از اين دهه‌ها بيش از ۲ ميليون نفر در جنگ كشته شده اند.
سينگر گفته‌است هدف از اين پروژه محاسبه دقيق جنگها است تا سياستمداران و افكار عمومي را در عرصه سياست‌هاي بين‌المللي هدايت كند.
