ایالات متحده آمریکا و کانادا موافقت نمودند تا اختلافات آتی خود پیرامون صنایع الوار درختان جوزدار-معروف به الوار سبک-(درختان جوزدار وابسته به خانواده کاج بوده و مهمترین انواع آن همان کاج و صنوبر است) را به دادگاه داوری بین المللی لندن ارجاع دهند. جالب این که، اگرچه نفتا خود ضرورتاً نوعی سیستم داوری است اما، طرفین سیستم داوری را برگزیده اند که بطور معمول به اختلافات طرفین خصوصی رسیدگی می کند.(این موضوع باعث اظهار نظرهای جالبی در مورد مقایسه سیستم های داوری شده است.) ایالات متحده استدلال می کند که کانادا(علی الخصوص تولید کنندگان منطقه بریتیش کلمبیا و ایالات کبک و اونتاریو) از سازوکار صادرات "شناور" یا "مواج" مندرج در موافقت نامه سال 2006 میان دو کشور تبعیت نمی کند.(موافقت نامه ای که 10 ماه از لازم الاجرا شدن آن نمی گذرد.) این شرط مقرر می دارد در صورتی که قیمت الوار آمریکای شمالی به پایینتر از آستانه معینی افت کند، صادرات غرب کانادا(منطقه ای که بیش از نصف صادرات الوار کانادا از این منطقه صورت می گیرد.) به ایالات متحده محدود خواهد شد. از آنجایی که به جهت رکود بازار مسکن در آمریکا قیمت اقلام مذکور به پایینتر از آستانه تعیین شده رسیده است آمریکا خواهان اعمال شرط مذکور است ولی به جهت اختلاف در تفسیر مناطق غرب کانادا دو کشور همچنان نتوانسته اند اختلافات 20 ساله خود در تجارت الوار را، علیرغم موافقت نامه سال 2006، حل نمایند. بر اساس اخبار منتشر شده دادگاه داوری بین المللی لندن بر اساس جدول زمانی پیشنهادی، قرار است طی 180 روز رأی قطعی و نهایی خود را در این مورد صادر کند. این در حالی است که در سیستم نفتا یا سازمان تجارت جهانی حداقل زمان برای رسیدگی به مورد مشابه بیش از یک سال است.

کلیه اسناد مربوط به موافقت نامه سال ۲۰۰۶

کانادا و طرح شکایت در سازمان تجارت جهانی

توسل چین به آیین های حل و فصل اختلاف سازمان تجارت جهانی